mnożarka
-urządzenie do rozmnażania roślin.

Gdy posiądziemy już umiejętności rozmnażania roślin przez siew, pewnie zainteresujemy się ich ukorzenianiem. W wydatny sposób, ułatwi to nam prezentowana tutaj mnożarka.
Urządzenie to ma za zadanie zapewnienie roślinie takich warunków, które przyspieszą a czasami wręcz umożliwią ukorzenienie się rośliny. Chodzi tu o wyższą temperaturę podłoża i  wyższą wilgotność powietrza przy zapewnieniu właściwego dostępu światła. 

Korpus.
Roślina, do właściwego rozwoju, a w tym powstawania korzeni, potrzebuje odpowiedniego oświetlenia. Zapewnimy go budując korpus naszej mnożarki ze szkła. Oczywiście możemy wykorzystać tutaj inne materiały ale szkło jest łatwo dostępne i w stosunku do innych materiałów - tanie.  Właściwie wystarczyłoby aby ze szkła zbudować pokrywę i ewentualnie jeden jego bok skierowany w stronę światła. Inne boki i dno można zbudować z innych materiałów, ale trudno o takie, które będą całkowicie odporne na działanie wilgoci a przy tym równie higieniczne. Użyte szkło może być niższej jakości np. odpadowe lub ogrodnicze grubości 3 mm. Kształt i wymiary dopasowujemy do miejsca w którym nasza mnożarka będzie funkcjonowała. Musimy przy tym pamiętać, że przy zbyt małej konstrukcji możemy mieć problemy z umieszczeniem w niej przewodów grzejnych, które przecież są odpowiednio długie i mogą mieć np. 6 m. 

Wycinając szkło, pamiętajmy aby ściana skierowana w stronę światła była niższa od ściany przeciwległej, a boki by uwzględniały tą różnicę wysokości. Opierająca się na nich pokrywa usytuowana będzie ukośnie. Ma to na celu umożliwić lepsze doświetlenie roślin oraz odprowadzać skropliny gromadzące się na niej, poza rośliny, w kierunku wewnętrznej powierzchni ściany niższej. 
Po przycięciu szkła, kleimy go odpowiednimi klejami. Może być to np.: Poxipol lub Poxilina a w przypadku małych konstrukcji, nawet silikon do zastosowań szklarskich. Dla zaoszczędzenia drogich klejów, szkło kleimy tylko fragmentami a całość uszczelniamy silikonem. Szczególnie istotna jest szczelność połączeń w pobliżu dna. Pamiętajmy, że w podłożu będzie spora ilość wody która mogłaby wyciekać poza mnożarkę.

Szczególnie starannie przygotowujemy pokrywę lub dwie pokrywy w przypadku większych mnożarek. Powinna ona wystawać o 5 mm poza każdy bok. W jednym z jej dolnych rogów wycinamy kawałek szkła, a ostrą krawędź szlifujemy osełką. Tędy przechodzić będą przewody elektryczne. Aby skroplona para wodna spływała do wnętrza urządzenia, w dolnej części pokrywy przyklejamy listwę ociekową. Listwa ta zabezpiecza, jednocześnie, całą pokrywę przed ześlizgnięciem się z pochyłego korpusu mnożarki. Jeżeli długość listwy dokładnie dopasujemy do odległości między bokami to dodatkowo zabezpieczy to przed przesuwaniem się pokrywy na boki. Podczas podnoszenia pokrywy, zabezpieczy to przed wpadaniem pokrywy do środka mnożarki.  W górnej części pokrywy, Poxipolem, przyklejamy uchwyt, służący jednocześnie jako podwiesie w czasie pracy przy roślinach.

Dno, oraz boki konstrukcji (ew. za wyjątkiem ścianki skierowanej w stronę światła) ocieplamy, okładając je twardym styropianem, klejonym klejem polimerowym. Okładzina ta zabezpiecza także całą konstrukcję szklaną przed zbiciem. 

Ogrzewanie.
Aby zapewnić optymalną, dla ukorzeniania się roślin, temperaturę podłoża, zastosujemy przewody grzejne sterowane termoregulatorem. Może to być zestaw  przewodu "zimnego" z przewodem grzejnym o długości 6 m i mocy 90 W produkcji firmy ELEKTRA z Warszawy. 

Przewód grzejny rozmieszczamy równomiernie na dnie mnożarki a następnie pokrywamy go perlitem w którym, w połowie wysokości, umieszczamy czujnik termoregulatora. Jako ten ostatni, wykorzystać można urządzenia stosowane w akwarystyce z zakresem temperatur co najmniej 20-30 st. C. Należy, przy tym, sprawdzić maksymalne, dopuszczalne obciążenie i ewentualnie zastosować jakiś stycznik, przekaźnik mocy.
Lepiej, jednak, zastosować termoregulator z szerszym zakresem regulowanych temperatur. W takim przypadku, mnożarkę naszą będziemy mogli wykorzystywać do zimowania roślin w pomieszczeniach słabo ogrzewanych. W tym drugim przypadku możemy użyć termoregulatora wykorzystywanego w podłogowym ogrzewaniu elektrycznym z zakresem 5-35 st. C. np. typu TP-01 produkcji Zakładu ETRON przy ul. Smolnej w Warszawie.   
Niektóre inne przewody:

 Użytkowanie.
Podłoże, w naszym przypadku perlit, utrzymujemy w stałej wilgotności przez wlanie wody do wnętrza mnożarki . Wlewamy taką jej ilość, aby po pełnym nasączeniu perlitu, na dnie znajdowała się niewielka ilość wody nie pochłoniętej. Bezpośrednio po umieszczeniu rośliny do ukorzenienia w perlicie, czasami następuje jej podwiędnięcie czemu przeciwdziała się opryskiwaniem wodą.
W dni silnej operacji słonecznej, uchylamy pokrywę  podstawiając podkładkę z deseczki wysokości kilku centymetrów. Temperatura podłoża powinna wynosić, w zależności od ukorzenianych roślin 23-27 st. C. Pamiętajmy też o właściwej ilości światła bez czego ukorzenianie jest mało efektywne, a czasem wręcz niemożliwe. Więcej informacji, na temat ukorzeniania, znajduje się na stronie o ukorzenianiu sadzonek półzdrewniałych i zielnych. 
Mnożarka ułatwia także wschody i rozwój korzeni roślin rozmnażanych przez wysiew. W istotny sposób przyspiesza też rozwój korzeni roślin przeflancowanych.
UWAGA: w czasie eksploatacji mnożarki, przed podniesieniem pokrywy, wyjąć wtyczkę z gniazda.